Pożegnanie Dr hab. Róży Kaźmierczakowej

Dr hab. Róża Kaźmierczakowa (z domu Rajchel) urodziła się 14 kwietnia 1939 w Chełmie Lubelskim. Studiowała biologię na Uniwersytecie Jagiellońskim; w swojej pracy magisterskiej zajmowała się roślinnością nadpotokową w tatrzańskich dolinach Białego, Spadowca, Ku Dziurze, Za Bramką i Małej Łąki. Przez wiele lat pracowała w Instytucie na rzecz ochrony przyrody. Pani Róża była wieloletnią Członkinią Rady Naukowej IOP PAN oraz Zastępczynią przewodniczącego Oddziału Krakowskiego PTB w latach 1995-1998.

Dr hab. R. Kaźmierczakowa zajmowała się głównie florą i roślinnością kserotermiczną oraz zagadnieniami ich ochrony. Gatunkami roślin na których prowadziła bardziej szczegółowe badania były: rezeda mała, len włochaty, dziewięćsił popłocholistny, pierwiosnka omączona. Badała też rośliny storczykowate. Razem z innymi badaczami ratowała od wyginięcia warzuchę polską. Badania prowadziła głównie w Pieninach, na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej, na Ponidziu oraz w Beskidzie Sądeckim. Była współautorką Polskiej czerwonej księgi roślin – zawierającej wybór taksonów roślin (w ogromnej większości w randze gatunku) zagrożonych na terenie Polski wyginięciem, a także tych, które już wyginęły; obejmującej paprotniki i rośliny nasienne występujące w XIX, XX i XXI wieku na terenie Polski, w jej obecnych granicach. Dr hab. Róża Kaźmierczakowa zajmowała się ekologią, ochroną przyrody, w tym czynną ochroną gatunków roślin; przez wiele lat pełniła funkcję redaktor naczelnej „Studia Naturae” oraz była członkiem zespołu redakcyjnego „Chrońmy Przyrodę Ojczystą”. Jej naukowe zainteresowania dotyczyły zagrożeń rzadkich gatunków roślin oraz wpływu zanieczyszczeń powietrza na szatę roślinną. Botaniczka pozostawiła bogaty i liczący się dorobek naukowy (rozprawy naukowe, artykuły i komunikaty naukowe, prace popularno-naukowe, doniesienia), a także opinie i ekspertyzy nie publikowane. W czasie wieloletniej działalności naukowej uczestniczyła w realizacji ważnych programów badawczych o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Brała też udział w dużych programach wdrożeniowych, dotyczących sieci obszarów chronionych w Polsce.

Warto na koniec przytoczyć informację o tej Badaczce przekazaną przez Instytut Ochrony Przyrody PAN:

Dr hab. Róża Kaźmierczakowa była osobą o wyjątkowo solidnym warsztacie naukowym; zawsze bardzo odpowiedzialna, pracowita, znakomicie zorganizowana, bardzo dokładna. Chętnie dzieliła się swoja wiedzą. Do tego miła, ciepła i uśmiechnięta – taka zostanie na zawsze w naszej pamięci