Sesja jednodniowa. Prowadzący: dr Anna Łuczycka-Popiel – UMCS, dr hab. Krystyna Winiarczyk – UMCS, dr Dorota Tchórzewska – UMCS.
Kozłowiecki Park Krajobrazowy obejmuje największy w okolicach Lublina kompleks leśny porastający ciągi wydm, wzgórza morenowe i terasy zalewowe. Park leży w dorzeczu Wieprza z jego dopływami: Minną i uchodzącą do niej Ciemięgą. Na terenie Parku dominują lasy mieszane i bory mieszane, a na niewielkich powierzchniach występują: bór suchy, bór wilgotny, bór bagienny oraz olsy i łęgi w dolinach cieków. Na obrzeżach Parku znajdują się niewysokie wały wydmowe i spłaszczone wzgórza morenowe. Najwyższe wzniesienie o wysokości 197 m n.p.m. znajduje się w rezerwacie „Kozie Góry” stworzonym w celu ochrony stanowisk dębu bezszypułkowego poza granicami jego zasięgu. W rezerwacie tym występują lite drzewostany dębowe, oraz starodrzewy sosnowo-dębowe. Do rzadkich gatunków należą m.in.: Ophioglossum vulgatum, Veratrum lobelianum, Aconitum variegatum, Galanthus nivalis, Gentiana pneumonanthe, Lathyrus palustris, Polemonium caeruleum, Dactylorhiza incarnata.
Późnobarokowy zespół pałacowo-parkowy rodziny Zamoyskich w Kozłówce posiada wnętrza pałacowe, w których zachował się autentyczny wystrój z przełomu XIX i XX wieku w stylu Drugiego Cesarstwa. W pawilonie północnym (dawnej powozowni) mieści się jedyna w Polsce i nieznana w innych krajach europejskich Galeria Sztuki Socrealizmu. Ogród do dziś zachował swój dawny układ, nawiązujący jeszcze w swych podziałach do renesansowego układu kwaterowego. Znajduje się tutaj między innymi rosarium a drzewostan parku stanowią przede wszystkim: lipy, klony, kasztanowce, graby, sosny, świerki, topole, brzozy, wiązy oraz dęby (z których jeden, rosnący na dziedzińcu, jest pomnikiem przyrody).
